conatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  conatief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• co·na·tief

Woordherkomst en -opbouw

• uit het Latijn

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	conatief	conatiever	conatiefst
verbogen	conatieve	conatievere	conatiefste
partitief	conatiefs	conatievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

conatief

1. (taalkunde) het veroorzaken van handelingen bij de luisteraar
2. (psychologie) betrekking hebbend op het willen en streven van een persoon

Antoniemen

• cognitief

Vertalingen

    1. betrekking hebbend op het willen en streven van een persoon   

Engels: conative (en)

Gangbaarheid

• Het woord conatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.