completeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  completeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·ple·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘voltallig maken’ voor het eerst aangetroffen in 1816
• afgeleid van het Franse compléter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
completeren	completeerde	gecompleteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

completeren

1. overgankelijk volledig maken

Verwante begrippen

• aanvullen, bijwerken, voleinden, afmaken, complementeren

Afgeleide begrippen

• completering

Vertalingen

    1.   

Spaans: completar (es)

Gangbaarheid

• Het woord completeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "completeren" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.