buru

Baskisch

Uitspraak

• Geluid:  buru    (hulp, bestand)
• IPA: /bu.ɾu/

Zelfstandig naamwoord

buru

1. (anatomie) hoofd

Verbuiging

onbezield zelfstandig naamwoord: buru

	onbepaald	enkelvoud	meervoud
absolutief	buru	burua	buruak
ergatief	buruk	buruak	buruek
datief	bururi	buruari	buruei
genitief	bururen	buruaren	buruen
comitatief	bururekin	buruarekin	buruekin
motivatief	bururengatik	buruarengatik	buruengatik
benefactief	bururentzat	buruarentzat	buruentzat
instrumentalis	buruz	buruaz	buruez
inessief	burutan	buruan	buruetan
locatief	burutako	buruko	buruetako
allatief	burutara	burura	buruetara
terminatief	burutaraino	bururaino	buruetaraino
directief	burutarantz	bururantz	buruetarantz
destinatief	burutarako	bururako	buruetarako
ablatief	burutatik	burutik	buruetatik
partitief	bururik	—	—
prolatief	burutzat	—	—

Indonesisch

Woordafbreking

• bu·ru

Werkwoord

buru

1. jagen

Synoniemen

• berburu

Afgeleide begrippen

• berburu