blinken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van blinken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		blinken			te blinken
	toekomend		zullen blinken			te zullen blinken
voltooid	tegenwoordig		hebben geblonken			te hebben geblonken
	toekomend		geblonken zullen hebben			geblonken te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	blinkend		geblonken			ev. blink	mv. verouderd blinkt	blinke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	blink	blinkt	blinkt	blinkt	blinkt	blinken	blinken	blinken
verleden (o.v.t.)	blonk	blonk	blonk	blonkt	blonk	blonken	blonken	blonken
toekomend (o.t.t.t.)	zal blinken	zult/zal blinken	zult/zal blinken	zult blinken	zal blinken	zullen blinken	zullen blinken	zullen blinken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou blinken	zou blinken	zou(dt) blinken	zoudt blinken	zou blinken	zouden blinken	zouden blinken	zouden blinken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geblonken	hebt geblonken	hebt/heeft geblonken	hebt geblonken	heeft geblonken	hebben geblonken	hebben geblonken	hebben geblonken
verleden (v.v.t.)	had geblonken	had geblonken	had geblonken	hadt geblonken	had geblonken	hadden geblonken	hadden geblonken	hadden geblonken
toekomend (v.t.t.t.)	zal geblonken hebben	zal/zult geblonken hebben	zult/zal geblonken hebben	zult geblonken hebben	zal geblonken hebben	zullen geblonken hebben	zullen geblonken hebben	zullen geblonken hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geblonken hebben	zou geblonken hebben	zou/zoudt geblonken hebben	zoudt geblonken hebben	zou geblonken hebben	zouden geblonken hebben	zouden geblonken hebben	zouden geblonken hebben
onpersoonlijke lijdende vorm geblonken worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt geblonken				er is geblonken
verleden	er werd geblonken				er was geblonken
toekomend	er zal geblonken worden				er zal geblonken zijn
voorwaardelijk	er zou geblonken worden				er zou geblonken zijn
lijdende vorm geblonken worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		geblonken worden			geblonken te worden
	toekomend		geblonken zullen worden			geblonken te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		geblonken zijn			geblonken te zijn
	toekomend		geblonken zullen zijn			geblonken te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word geblonken	wordt geblonken	wordt geblonken	wordt geblonken	wordt geblonken	worden geblonken	worden geblonken	worden geblonken
verleden (o.v.t.)	werd geblonken	werd geblonken	werd geblonken	werdt geblonken	werd geblonken	werden geblonken	werden geblonken	werden geblonken
toekomend (o.t.t.t.)	zal geblonken worden	zult geblonken worden	zult geblonken worden	zult geblonken worden	zal geblonken worden	zullen geblonken worden	zullen geblonken worden	zullen geblonken worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou geblonken worden	zou geblonken worden	zou/zoudt geblonken worden	zoudt geblonken worden	zou geblonken worden	zouden geblonken worden	zouden geblonken worden	zouden geblonken worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben geblonken	bent geblonken	bent/is geblonken	zijt geblonken	is geblonken	zijn geblonken	zijn geblonken	zijn geblonken
verleden (v.v.t.)	was geblonken	was geblonken	was geblonken	waart geblonken	was geblonken	waren geblonken	waren geblonken	waren geblonken
toekomend (v.t.t.t.)	zal geblonken zijn	zult geblonken zijn	zult geblonken zijn	zult geblonken zijn	zal geblonken zijn	zullen geblonken zijn	zullen geblonken zijn	zullen geblonken zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geblonken zijn	zou geblonken zijn	zou/zoudt geblonken zijn	zoudt geblonken zijn	zou geblonken zijn	zouden geblonken zijn	zouden geblonken zijn	zouden geblonken zijn