bart

Middelnederduits

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudsaksische bard

Zelfstandig naamwoord

bart

1. (haar) baard; typisch mannelijke gezichtsbeharing op en rond de kin

Overerving en ontlening

• Nedersaksisch: Bart

Noors

Woordafbreking

• bart

Naar frequentie	4013

Bijvoeglijk naamwoord

bart, o

1. onbepaalde vorm onzijdig enkelvoud van de stellende trap van bar

Nynorsk

Woordafbreking

• bart

Bijvoeglijk naamwoord

bart, o

1. onbepaalde vorm onzijdig enkelvoud van de stellende trap van bar

Oudhoogduits

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *bard

Zelfstandig naamwoord

bart

1. (haar) baard; typisch mannelijke gezichtsbeharing op en rond de kin

Afgeleide begrippen

• skuzbart

Overerving en ontlening

• Middelhoogduits: bart
  • Duits: Bart
    • → Noors: bart
  • Jiddisch: באָרד‎ (bord)
  • Luxemburgs: Baart
  • Pennsylvania-Duits: Baart
  • Riograndenser Hunsrückisch: Baart
  • Wymysoojs: biöet, biöt, buöt, buø̄t