öğretmen

Turks

Woordafbreking

• öğ·ret·men

	enkelvoud	meervoud
nominatief	öğretmen	öğretmenler
genitief	öğretmenin	öğretmenlerin
datief	öğretmene	öğretmenlere
accusatief	öğretmeni	öğretmenleri
locatief	öğretmende	öğretmenlerde
ablatief	öğretmenden	öğretmenlerden

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van öğretmek (onderwijzen) met het achtervoegsel -men.

Zelfstandig naamwoord

öğretmen

1. onderwijzer, leraar / lerares
2. instructeur / instructrice

Synoniemen

• (verouderd) muallim / muallime

Afgeleide begrippen

• matematik öğretmeni