tweede naamval
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: tweede naamval (hulp, bestand)
- IPA: / ˈtwedəˌnamvɑl / (4 lettergrepen)
Woordafbreking
- twee·de naam·val
Woordherkomst en -opbouw
- verbinding van tweede en naamval, die verwijst naar de plaats van deze naamval op de tweede rij in het tabelletje dat traditioneel gebruikt wordt voor de weergave van het buigingsparadigma
Deze ordening geldt niet voor alle talen. In IJslandse literatuur zet men bijvoorbeeld meestal de accusatief op de tweede regel.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | tweede naamval | tweede naamvallen |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de tweede naamval m
- (taalkunde), (grammatica) buigingsvorm van een naamwoord als dat in een zin een bezitter, oorsprong of hoeveelheid aangeeft
- ▸ Men werkte nog met naamvallen. „Hiera sint vilo visko”, wordt ergens in het filmpje gezegd: Hier zijn veel vissen. De -o in visko is de uitgang van de tweede naamval meervoud. Vilo visko is dus letterlijk: veel van vissen.[1]
Opmerkingen
- Dit is een van de acht naamvallen van de Indo-Europese talen die oorspronkelijk een oorzakelijk voorwerp aanduidde, maar tegenwoordig vooral een bezitsrelatie aangeeft.
Synoniemen
Hyperoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
1. naamval als aanduiding van bezit, oorsprong of hoeveelheid
Gangbaarheid
- Het woord 'tweede naamval' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Weblink bron Berthold van Maris“Zo klonk het Oudnederlands van 1.000 jaar geleden” (26 mei 2020) op nrc.nl
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 14
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden met 4 lettergrepen in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Frase in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Taalkunde in het Nederlands
- Grammatica in het Nederlands
- Niet in Woordenlijst Nederlandse Taal