zwijgen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zwijgen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zwij·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘niet spreken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1236

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
zwijgen	zweeg	gezwegen
klasse 1	volledig

Werkwoord

zwijgen

1. inergatief ervan afzien te spreken

   • Tijdens de kerkdienst moet je zwijgen. 
   • Nemo begreep er niet veel van maar hij deed er voorlopig het zwijgen toe. 

   ▸ De monniken zwegen en treurden.

   ▸ Het was fascinerend om te merken welk effect het zwijgen op mij en mijn omgeving had.

Antoniemen

• spreken

Hyponiemen

• doodzwijgen, stilzwijgen, verzwijgen

Afgeleide begrippen

   

zwijgachtig zwijgcultuur zwijgdemonstratie zwijger zwijggeld zwijgplicht zwijgprotest zwijgrecht zwijgster zwijgstront zwijgverbod zwijgzaam

Uitdrukkingen en gezegden

• Zwijgen als het graf

helemaal niets zeggen en/of totaal niets over iets vertellen

• Zwijgen in alle talen

helemaal niets zeggen ofwel: niets van zich laten horen

• Iemand het zwijgen opleggen

er met niemand over mogen praten en nieman diets mogen vertellen

• Spreken is zilver, zwijgen is goud.

soms kun je beter je mond houden

Vertalingen

    1. ervan afzien te spreken   

Afrikaans: swyg (af) Duits: schweigen (de) Engels: be quiet (en) Frans: taire (fr)

Grieks: σωπαίνω (el) (sopéno), σιωπώ (el) (siopó) Papiaments: keda ketu Spaans: callar (es), callarse (es)

Gangbaarheid

• Het woord zwijgen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "zwijgen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.