zonderling

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zonderling    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zon·der·ling

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘vreemd’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1605
• Afgeleid van het verouderde zonder (ongewoon) met het achtervoegsel -ling

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	zonderling	zonderlinger	zonderlingst
verbogen	zonderlinge	zonderlingere	zonderlingste
partitief	zonderlings	zonderlingers	-

Bijvoeglijk naamwoord

zonderling

1. bij alle anderen bevreemding opwekkend

   • Hij maakte een zonderlinge indruk. 

Synoniemen

• excentriek

Vertalingen

    1. bij alle anderen bevreemding opwekkend   

Engels: peculiar (en), odd (en), strange (en), curious (en), weird (en), eccentric (en)

Spaans: raro (es)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	zonderling	zonderlingen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

zonderling m

1. iemand die los van de samenleving leeft en bevreemding opwekt

   • Hij is altijd al een beetje een zonderling geweest, maar nu is het wel heel erg geworden. 

Gangbaarheid

• Het woord zonderling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "zonderling" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.