zijner

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zijner    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈzɛinər/

Woordafbreking

• zij·ner

Woordherkomst en -opbouw

• zijn met het achtervoegsel -er

Persoonlijk voornaamwoord

zijner

1. (verouderd) genitief van hij en het

   • Ontferm u zijner Heere, ontferm U zijner naar Uwe groote barmhartigheid! 

Afgeleide begrippen

• te zijner gedachtenis

Bezittelijk voornaamwoord

zijner

1. (verouderd) genitief v (van) zijn

   • En wil iemand weten wat in zijn boerderij, wat in zijn huis of zijner vrouw kleerkast ontbreekt, dan kan hij niet beter doen dan naar de winkel te gaan: daar leert hij behoeften kennen waarvan hij nooit gedroomd heeft. 

2. (verouderd) genitief mv (van) zijn

   • Persoonlijke accenten en beroepskleding gaven hun gebeden een vanzelfsprekendheid waar het Franse staatshoofd en de vijf eersten zijner ministers zichtbaar niet aan te pas kwamen. 

Afgeleide begrippen

• [1] te zijner tijd
• [1] zijnerzijds

Gangbaarheid

• Het woord 'zijner' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zijner" herkend door:

79 %	van de Nederlanders;
74 %	van de Vlamingen.