zahrada
Uiterlijk
![]() |
- Afgeleid van het Proto-Slavische *zagorda
zahrada v
- za·hra·da
zahrada v
- (tuinieren) tuin; een gecultiveerd stuk grond voor het kweken van planten
- «Děti si hrají na zahradě.»
- De kinderen spelen in de tuin.
- «Děti si hrají na zahradě.»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | zahrada | zahrady |
genitief | zahrady | zahrad |
datief | zahradě | zahradám |
accusatief | zahradu | zahrady |
vocatief | zahrado | zahrady |
locatief | zahradě | zahradách |
instrumentalis | zahradou | zahradami |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Categorieën:
- Woorden in het Oudtsjechisch
- Zelfstandig naamwoord in het Oudtsjechisch
- Woorden in het Tsjechisch
- Woorden in het Tsjechisch met IPA-weergave
- Woorden in het Tsjechisch met audioweergave
- Voorvoegsel za- in het Tsjechisch
- Zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Tuinieren in het Tsjechisch
- Vrouwelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch