wrikken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wrikken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwrɪkə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• wrik·ken

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands wrigen "draaien, schuiven", in de betekenis van ‘heen en weer bewegen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1623

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
wrikken	wrikte	gewrikt
zwak -t	volledig

Werkwoord

wrikken

1. overgankelijk (scheepvaart) een vaartuig voortbewegen door aan de achterzijde ervan een roeispaan heen en weer te bewegen

   • Dit type bootje werd meestal gewrikt. 

2. overgankelijk iets ergens dieper insteken of juist losmaken door het zijdelings heen en weer te bewegen

   • Bij pantserjuffers wordt de boor tot midden in de stengel gewrikt. 

Afgeleide begrippen

• onwrikbaar
• wrikkelen

Gangbaarheid

• Het woord wrikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wrikken" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.