willig

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  willig    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɪləx / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• wil·lig

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van wil (stam van het werkwoord willen) met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	willig	williger	willigst
verbogen	willige	willigere	willigste
partitief	willigs	willigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

willig

1. volgzaam, bereid, gehoorzaam
2. levendig
3. (fysiologie) (landbouw) op zoek naar een partner om mee te paren

Synoniemen

• bronstig, tochtig, loops, hengstig

Antoniemen

• [1] onwillig

Hyponiemen

• [1] bereidwillig, dienstwillig, eigenwillig, goedwillig, onvrijwillig, vrijwillig, werkwillig

Afgeleide begrippen

• [1] onwilligheid, willigheid, williglijk

Vertalingen

    1.   

Engels: obedient (en)

Werkwoord

vervoeging van
willigen

willig

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van willigen
   

   • Ik willig. 

2. gebiedende wijs van willigen
   

   • Willig! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van willigen
   

   • Willig je? 

Gangbaarheid

• Het woord willig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "willig" herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.