whine
Uiterlijk
- Geluid: whine (VK) (hulp, bestand)
- IPA: /waɪn/
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to whine |
| he/she/it | whines |
| verleden tijd | whined |
| voltooid deelwoord |
whined |
| onvoltooid deelwoord |
whining |
| gebiedende wijs | whine |
- Via Middelengels whynen van Angelsaksisch hwīnan[1]. Cognaten in het Noord-Germaans: Noors en IJslands hvína, Nynorsk kvina, Zweeds vina, Deens hvine.
- Volgens de meeste etymologen hebben Duits weinen en Nederlands wenen – ondanks de sterke overeenkomst in klank èn betekenis – niet dezelfde wortel in het Protogermaans als het Engelse whine. (Het in sommige Engelse dialecten gangbare werkwoord ween zou weer wel een cognaat van deze woorden in het Nederlands en Duits zijn.)
whine