whine
- IPA: /waɪn/
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to whine |
| he/she/it | whines |
| verleden tijd | whined |
| voltooid deelwoord |
whined |
| onvoltooid deelwoord |
whining |
| gebiedende wijs | whine |
- Via Middelengels whynen van Angelsaksisch hwīnan[1]. Cognaten in het Noord-Germaans: Noors en IJslands hvína, Nynorsk kvina, Zweeds vina, Deens hvine.
- Volgens de meeste etymologen hebben Duits weinen en Nederlands wenen – ondanks de sterke overeenkomst in klank èn betekenis – niet dezelfde wortel in het Proto-Germaans als het Engelse whine. (Het Engelse streekgebonden ween zou wel met deze woorden in het Nederlands en Duits verwant zijn).
whine