welsprekendheid

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • wel·spre·kend·heid
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord welsprekendheid -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

welsprekendheid v [1]

  1. vermogen om als spreker overtuigend over te komen
     De welsprekendheid stroomde uit hem, hij had echt een buitengewoon goed humeur, was bijna euforisch.[2]
Verwante begrippen
Hyponiemen
Vertalingen

Meer informatie

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “De tweede doodzonde” (2020), Uitgeverij Prometheus, ISBN 9789044645149