weigeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  weigeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• wei·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘afwijzen’ voor het eerst aangetroffen in 1289

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
weigeren	weigerde	geweigerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

weigeren

1. overgankelijk niet voldoen aan een verzoek of opdracht

   • Zij weigerden om dat te doen. 

Hyponiemen

• dienstweigeren

Hyponiemen

• dienstweigeren, handweigeren

Afgeleide begrippen

• weigeraar, weigerachtig, weigerambtenaar, weigerig, weigering, weigerlijk, weigeroma, weigerurologe, weigeruroloog, weigeryup

Uitdrukkingen en gezegden

• Het vragen staat vrij, maar 't weigeren er bij

Vertalingen

    1. niet voldoen aan een verzoek of opdracht   

Afrikaans: weier (af) Duits: sich weigern (de) Engels: refuse (en) Frans: refuser (fr), décliner (fr) Grieks: αρνιέμαι (el) (arniéme)

Italiaans: rifiutare (it) Latijn: negare (la) Papiaments: nenga Pools: odmawiać (pl) Spaans: negar (es), negarse (es), rehusar (es), denegar (es) Zweeds: vägra (sv)

Gangbaarheid

• Het woord weigeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "weigeren" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.