wapperen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wapperen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• wap·pe·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘fladderen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1479.
• Vanwege de late attestatie en de afwezigheid van gelijkaardige vormen in de Zuidnederlandse en Vlaamse dialecten, is herkomst aan een Friese dialect, vergelijk modern Fries wabberje, wapperje de meest aannemelijke.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
wapperen	wapperde	gewapperd
zwak -d	volledig

Werkwoord

wapperen

1. inergatief snel heen en weer bewegen

   • Haar haren wapperden in de wind toen de motorboot op snelheid kwam. 

   ▸ Het welk de Aarde heeft doen wapperen, en op en neer bewegen, zoo dat het water niet heeft konnen blyven in de Kuylen, waar in het besloten was, maar daar uyt heeft moeten overloopen.

   ▸ Zij zetteden daarop hunne reize naar Peking te water voort, lieten van hun vaartuig de Hollandsche vlag wapperen, die dus doende in het binnenste van China gezien werd, en gingen scheep onder het spelen van het vaderlandsche Wilhelmus.

   ▸ De tengere gestalte van een meisje van een jaar of twaalf staat op de omslag, met achter haar een donkere lucht vol onheilspellende wolken. Lange zwarte haren wapperen voor een bleek en betraand gezicht.

   ▸ 'Goed idee,' zei Sarah, die verwoed met een keukendoek stond te wapperen om de rook te verjagen.

   ▸ Vanaf de rivier waait een windje naar binnen. De paarse linten van Fanny's grafkrans wapperen voor haar gezicht.

Uitdrukkingen en gezegden

• de handen laten wapperen

hard werken

Vertalingen

    1. snel heen en weer bewegen   

Duits: flattern (de), wehen (de) Engels: flapping (en)

Noors: vaie (no) Nynorsk: vaia (nn), vaie (nn)

Gangbaarheid

• Het woord wapperen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wapperen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.