vlijm

Vlijm.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vlijm    (hulp, bestand)
• IPA: / vlɛim / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland, Limburg): /vlɛɪ̯m/
  • (Vlaanderen, Brabant): /vlɛːm/

Woordafbreking

• vlijm

Woordherkomst en -opbouw

• Via het Latijnse phle(bo)tomus ("lancet") ontleend aan het Oudgriekse φλεβοτόμος (phlebotomos; "ader-snijdend"). Het Middelnederlands kende twee vormen: enerzijds vlime (met een ontwikkeling zoals bij krijt), anderzijds vlieme (met een ontwikkeling zoals bij biet). Het bijvoeglijke naamwoord is verkort uit vlijmscherp.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vlijm	vlijmen
verkleinwoord	vlijmpje	vlijmpjes

Zelfstandig naamwoord

de vlijm v / m

1. (medisch) scherp snijinstrument dat eertijds gebruikt werd bij het aderlaten

   • De chirurgijn kwam er al aan met zijn verzameling vlijmen en een kom voor het bloed. 

2. zeer scherp mesje voor andere toepassingen

Synoniemen

• laatijzer

Hyperoniemen

• lancet

Afgeleide begrippen

• vlijmen, vlijmscherp, vlijmsteek

Vertalingen

    1. scherp snijinstrument dat eertijds gebruikt werd bij het aderlaten.   

Engels: fleam (en)

Frans: phlébotome (fr) m

	stellend
onverbogen	vlijm
verbogen	vlijme

Bijvoeglijk naamwoord

vlijm

1. vlijmscherp.

Werkwoord

vervoeging van
vlijmen

vlijm

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vlijmen
   

   • Ik vlijm. 

2. gebiedende wijs van vlijmen
   

   • Vlijm! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vlijmen
   

   • Vlijm je? 

Gangbaarheid

• Het woord vlijm staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vlijm" herkend door:

83 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.