virvelen

Noors

Woordafbreking

• vir·ve·len

Zelfstandig naamwoord

virvelen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van virvel

Nynorsk

Woordafbreking

• vir·ve·len

Zelfstandig naamwoord

virvelen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van virvel

Schrijfwijzen

• kvervelen