virulent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  virulent    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌviryˈlɛnt / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• vi·ru·lent

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans virulent, in de betekenis van ‘venijnig’ voor het eerst aangetroffen in 1690

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	virulent	virulenter	virulentst
verbogen	virulente	virulentere	virulentste
partitief	virulents	virulenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

virulent

1. (medisch) met het vermogen tot het aanrichten van schade, kwaadaardig
2. krachtig werkend

Afgeleide begrippen

• virulentie

Vertalingen

    1.   

Frans: virulent (fr)

Spaans: virulento (es)

Gangbaarheid

• Het woord virulent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "virulent" herkend door:

67 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  virulent (VK)    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈvaɪ(ə)lənt/

Woordherkomst en -opbouw

• Bekend sinds ca. 1400; van Latijn virulentus.

stellend	vergrotend	overtreffend
virulent	more virulent	most virulent

Bijvoeglijk naamwoord

virulent

1. virulent

Afgeleide begrippen

• virulence

Frans

Uitspraak

• IPA:
• Geluid:

Woordherkomst en -opbouw

• van Oudfrans virulent

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	virulent	virulente
vrouwelijk	virulents	virulentes

Bijvoeglijk naamwoord

virulent

1. virulent

Werkwoord

virulent

vervoeging van
viruler

virulent

1. derde persoon meervoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van viruler

1. derde persoon meervoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van viruler

Afgeleide begrippen

• virulence