veteraan
Uiterlijk
- ve·te·raan
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘oud-militair’ voor het eerst aangetroffen in 1823 [1]
- Oorspronkelijk van Latijnse vetus (oud) met het achtervoegsel -aan [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | veteraan | veteranen |
| verkleinwoord | veteraantje | veteraantjes |
de veteraan m
- (militair) een voormalig militair die gevochten heeft, een uitgediend krijgsman
- een ervaren en oud persoon in een bepaald onderwerpgebied, zoals een sporter, geleerde, etc.
1. een voormalig militair die gevochten heeft, een uitgediend krijgsman
- Het woord veteraan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "veteraan" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "veteraan" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ veteraan op website: Etymologiebank.nl
- ↑ www.parool.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 8
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- WikiWoordenboek:Pagina's die ISBN magische koppelingen gebruiken
- Achtervoegsel -aan in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Militair in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 99 %
- Prevalentie Vlaanderen 99 %