verzuimen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verzuimen    (hulp, bestand)
• IPA:

Woordafbreking

• ver·zui·men

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘nalaten’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• afgeleid van zuimen met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verzuimen	verzuimde	verzuimd
zwak -d	volledig

Werkwoord

verzuimen

1. overgankelijk iets niet doen dat men in principe had behoren te doen

   • Helaas hebben wij verzuimd dit te melden. 

Synoniemen

• nalaten (bet. 1), verzaken

Zelfstandig naamwoord

verzuimen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord verzuim

Gangbaarheid

• Het woord verzuimen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "verzuimen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.