vertikken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vertikken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·tik·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘weigeren te doen’ voor het eerst aangetroffen in 1884
• afgeleid van tikken met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vertikken	vertikte	vertikt
zwak -t	volledig

Werkwoord

vertikken

1. absoluut het ~ niet functioneren, niet doen

   • Hij vertikte het ten enenmale. 

2. inergatief ~ om wiegeren iets te doen

   • Er werd weer eens vertikt om de rommel op te ruimen. 

Gangbaarheid

• Het woord vertikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vertikken' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.