verkondigen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verkondigen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·kon·di·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bekendmaken’ voor het eerst aangetroffen in 1265
• Afgeleid van kondig met het voorvoegsel ver- of afgeleid van kondigen met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verkondigen	verkondigde	verkondigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

verkondigen

1. overgankelijk bekend maken en sterk aanbevelen gewoonlijk aan een groep of menigte

   • Nationalistische politici verkondigden na de Ierse onafhankelijkheid (1921) het ideaal van een homogene Ierse bevolking. 

Gangbaarheid

• Het woord verkondigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verkondigen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.