vergoelijken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van vergoelijken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vergoelijken			te vergoelijken
	toekomend		zullen vergoelijken			te zullen vergoelijken
voltooid	tegenwoordig		hebben vergoelijkt			te hebben vergoelijkt
	toekomend		vergoelijkt zullen hebben			vergoelijkt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vergoelijkend		vergoelijkt			ev. vergoelijk	mv. verouderd vergoelijkt	vergoelijke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vergoelijk	vergoelijkt	vergoelijkt	vergoelijkt	vergoelijkt	vergoelijken	vergoelijken	vergoelijken
verleden (o.v.t.)	vergoelijkte	vergoelijkte	vergoelijkte	vergoelijkte	vergoelijkte	vergoelijkten	vergoelijkten	vergoelijkten
toekomend (o.t.t.t.)	zal vergoelijken	zult/zal vergoelijken	zult/zal vergoelijken	zult vergoelijken	zal vergoelijken	zullen vergoelijken	zullen vergoelijken	zullen vergoelijken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vergoelijken	zou vergoelijken	zou(dt) vergoelijken	zoudt vergoelijken	zou vergoelijken	zouden vergoelijken	zouden vergoelijken	zouden vergoelijken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb vergoelijkt	hebt vergoelijkt	hebt/heeft vergoelijkt	hebt vergoelijkt	heeft vergoelijkt	hebben vergoelijkt	hebben vergoelijkt	hebben vergoelijkt
verleden (v.v.t.)	had vergoelijkt	had vergoelijkt	had vergoelijkt	hadt vergoelijkt	had vergoelijkt	hadden vergoelijkt	hadden vergoelijkt	hadden vergoelijkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal vergoelijkt hebben	zal/zult vergoelijkt hebben	zult/zal vergoelijkt hebben	zult vergoelijkt hebben	zal vergoelijkt hebben	zullen vergoelijkt hebben	zullen vergoelijkt hebben	zullen vergoelijkt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vergoelijkt hebben	zou vergoelijkt hebben	zou/zoudt vergoelijkt hebben	zoudt vergoelijkt hebben	zou vergoelijkt hebben	zouden vergoelijkt hebben	zouden vergoelijkt hebben	zouden vergoelijkt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm vergoelijkt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt vergoelijkt				er is vergoelijkt
verleden	er werd vergoelijkt				er was vergoelijkt
toekomend	er zal vergoelijkt worden				er zal vergoelijkt zijn
voorwaardelijk	er zou vergoelijkt worden				er zou vergoelijkt zijn
lijdende vorm vergoelijkt worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vergoelijkt worden			vergoelijkt te worden
	toekomend		vergoelijkt zullen worden			vergoelijkt te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		vergoelijkt zijn			vergoelijkt te zijn
	toekomend		vergoelijkt zullen zijn			vergoelijkt te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word vergoelijkt	wordt vergoelijkt	wordt vergoelijkt	wordt vergoelijkt	wordt vergoelijkt	worden vergoelijkt	worden vergoelijkt	worden vergoelijkt
verleden (o.v.t.)	werd vergoelijkt	werd vergoelijkt	werd vergoelijkt	werdt vergoelijkt	werd vergoelijkt	werden vergoelijkt	werden vergoelijkt	werden vergoelijkt
toekomend (o.t.t.t.)	zal vergoelijkt worden	zult vergoelijkt worden	zult vergoelijkt worden	zult vergoelijkt worden	zal vergoelijkt worden	zullen vergoelijkt worden	zullen vergoelijkt worden	zullen vergoelijkt worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vergoelijkt worden	zou vergoelijkt worden	zou/zoudt vergoelijkt worden	zoudt vergoelijkt worden	zou vergoelijkt worden	zouden vergoelijkt worden	zouden vergoelijkt worden	zouden vergoelijkt worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben vergoelijkt	bent vergoelijkt	bent/is vergoelijkt	zijt vergoelijkt	is vergoelijkt	zijn vergoelijkt	zijn vergoelijkt	zijn vergoelijkt
verleden (v.v.t.)	was vergoelijkt	was vergoelijkt	was vergoelijkt	waart vergoelijkt	was vergoelijkt	waren vergoelijkt	waren vergoelijkt	waren vergoelijkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal vergoelijkt zijn	zult vergoelijkt zijn	zult vergoelijkt zijn	zult vergoelijkt zijn	zal vergoelijkt zijn	zullen vergoelijkt zijn	zullen vergoelijkt zijn	zullen vergoelijkt zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vergoelijkt zijn	zou vergoelijkt zijn	zou/zoudt vergoelijkt zijn	zoudt vergoelijkt zijn	zou vergoelijkt zijn	zouden vergoelijkt zijn	zouden vergoelijkt zijn	zouden vergoelijkt zijn