verdenken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verdenken    (hulp, bestand)
• IPA: /vɛrdɛŋkə(n)/

Woordafbreking

• ver·den·ken

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van denken met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verdenken	verdacht	verdacht
zwak -cht	volledig

Werkwoord

verdenken

1. overgankelijk iemand ~ van: van iemand een kwaad vermoeden hebben

   • Zij verdenken hun buurjongen van het maken van krassen in hun auto. 

Synoniemen

• aankijken op

Afgeleide begrippen

• verdenking

Typische woordcombinaties

• verdenken van

Anagrammen

• verkenden

Vertalingen

    1. het vermoeden hebben van iets slechts   

Arabisch: اشتبه ب (ar) Chinees: 懷疑 (zh) Deens: suspekt (da) Duits: verdächtigen (de) Engels: suspect (en) Fins: epäillä (fi) Frans: soupçonner (fr), suspecter (fr) Hongaars: gyanúsitani (hu) Italiaans: sospettare (it) Japans: 疑う (ja)

Koreaans: 의심하다 (ko) Papiaments: sospechá Pools: podejrzewać (pl) Portugees: suspeitar (pt) Russisch: подозревать (ru) Sloveens: sumiti (sl) Spaans: sospechar (es) Telugu: అనుమానించు (te) Vietnamees: nghi ngờ (vi), ngờ vực (vi), hoài nghi (vi) Zweeds: misstänka (sv)

Gangbaarheid

• Het woord verdenken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "verdenken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.