verbreker

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verbreker    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·bre·ker

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van de werkwoordstam van verbreken met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	verbreker	verbrekers
verkleinwoord	verbrekertje	verbrekertjes

Zelfstandig naamwoord

verbreker m

1. de persoon of object dat iets doet verbreken

   • De verbreker van de zegel kreeg een wolk inkt in zijn gezicht. 

Gangbaarheid

• Het woord 'verbreker' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.