verblijden/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van verblijden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		verblijden			te verblijden
	toekomend		zullen verblijden			te zullen verblijden
voltooid	tegenwoordig		hebben verblijd			te hebben verblijd
	toekomend		verblijd zullen hebben			verblijd te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	verblijdend		verblijd			ev. verblijd	mv. verouderd verblijdt	verblijde
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	verblijd	verblijdt	verblijdt	verblijdt	verblijdt	verblijden	verblijden	verblijden
verleden (o.v.t.)	verblijdde	verblijdde	verblijdde	verblijdde	verblijdde	verblijdden	verblijdden	verblijdden
toekomend (o.t.t.t.)	zal verblijden	zult/zal verblijden	zult/zal verblijden	zult verblijden	zal verblijden	zullen verblijden	zullen verblijden	zullen verblijden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou verblijden	zou verblijden	zou(dt) verblijden	zoudt verblijden	zou verblijden	zouden verblijden	zouden verblijden	zouden verblijden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb verblijd	hebt verblijd	hebt/heeft verblijd	hebt verblijd	heeft verblijd	hebben verblijd	hebben verblijd	hebben verblijd
verleden (v.v.t.)	had verblijd	had verblijd	had verblijd	hadt verblijd	had verblijd	hadden verblijd	hadden verblijd	hadden verblijd
toekomend (v.t.t.t.)	zal verblijd hebben	zal/zult verblijd hebben	zult/zal verblijd hebben	zult verblijd hebben	zal verblijd hebben	zullen verblijd hebben	zullen verblijd hebben	zullen verblijd hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou verblijd hebben	zou verblijd hebben	zou/zoudt verblijd hebben	zoudt verblijd hebben	zou verblijd hebben	zouden verblijd hebben	zouden verblijd hebben	zouden verblijd hebben
onpersoonlijke lijdende vorm verblijd worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt verblijd				er is verblijd
verleden	er werd verblijd				er was verblijd
toekomend	er zal verblijd worden				er zal verblijd zijn
voorwaardelijk	er zou verblijd worden				er zou verblijd zijn
lijdende vorm verblijd worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		verblijd worden			verblijd te worden
	toekomend		verblijd zullen worden			verblijd te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		verblijd zijn			verblijd te zijn
	toekomend		verblijd zullen zijn			verblijd te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word verblijd	wordt verblijd	wordt verblijd	wordt verblijd	wordt verblijd	worden verblijd	worden verblijd	worden verblijd
verleden (o.v.t.)	werd verblijd	werd verblijd	werd verblijd	werdt verblijd	werd verblijd	werden verblijd	werden verblijd	werden verblijd
toekomend (o.t.t.t.)	zal verblijd worden	zult verblijd worden	zult verblijd worden	zult verblijd worden	zal verblijd worden	zullen verblijd worden	zullen verblijd worden	zullen verblijd worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou verblijd worden	zou verblijd worden	zou/zoudt verblijd worden	zoudt verblijd worden	zou verblijd worden	zouden verblijd worden	zouden verblijd worden	zouden verblijd worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben verblijd	bent verblijd	bent/is verblijd	zijt verblijd	is verblijd	zijn verblijd	zijn verblijd	zijn verblijd
verleden (v.v.t.)	was verblijd	was verblijd	was verblijd	waart verblijd	was verblijd	waren verblijd	waren verblijd	waren verblijd
toekomend (v.t.t.t.)	zal verblijd zijn	zult verblijd zijn	zult verblijd zijn	zult verblijd zijn	zal verblijd zijn	zullen verblijd zijn	zullen verblijd zijn	zullen verblijd zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou verblijd zijn	zou verblijd zijn	zou/zoudt verblijd zijn	zoudt verblijd zijn	zou verblijd zijn	zouden verblijd zijn	zouden verblijd zijn	zouden verblijd zijn

vervoeging van het Nederlandse werkwoord zich verblijden
tegenwoordige tijd					verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud			meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
1	ik	verblijd me	wij, we	verblijden ons	ik	verblijdde me	wij, we	verblijdden ons	ik	zal me verblijden	wij, we	zullen ons verblijden
2	jij, je	verblijdt je	jullie	verblijden je	jij, je	verblijdde je	jullie	verblijdden je	jij, je	zal, zult je verblijden	jullie	zullen je verblijden
	u	verblijdt zich/u	u	verblijdt zich/u	u	verblijdde zich/u	u	verblijdde zich/u	u	zult zich/u verblijden	u	zult zich/u verblijden
	gij, ge	verblijdt u	gij, ge, gijlieden	verblijdt u	gij, ge	verblijdde u	gij, ge, gijlieden	verblijdde u	gij, ge	zult u verblijden	gij, ge gijlieden	zult u verblijden
3	hij, zij, het	verblijdt zich	zij, ze	verblijden zich	hij, zij, het	verblijdde zich	zij, ze	verblijdden zich	hij, zij, het	zal zich verblijden	zij, ze	zullen zich verblijden
onvoltooid deelwoord				voltooide tijd			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
zich verblijdend				zich verblijd hebben			verblijd u/je , verblijdt je			verblijde zich