urgent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  urgent    (hulp, bestand)
• IPA: / ʏrˈɣɛnt / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• ur·gent

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans. Verder te herleiden tot urgens, het tegenwoordig deelwoord van het klassiek Latijnse werkwoord urgere. In de betekenis van ‘dringend, nijpend’ voor het eerst aangetroffen in 1562

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	urgent	urgenter	urgentst
verbogen	urgente	urgentere	urgentste
partitief	urgents	urgenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

urgent

1. zonder uitstel aandacht vereisend

   • Een urgente zaak. 

   ▸ De universiteit legt de bezuiniging, ingegeven door structurele tekorten bij aardwetenschappen, uit als een "strategische keuze" waarbij onderzoek en onderwijs zich nu gaan richten op de hedendaagse klimaatverandering en urgente vraagstukken als natuurrampen en klimaatsystemen. "We begrijpen dat dit een ingrijpend plan is voor studenten en medewerkers. We doen onze uiterste best om in deze onzekere tijd betrokken medewerkers en studenten zo goed mogelijk te informeren."

Synoniemen

• dringend, spoedeisend

Afgeleide begrippen

• urgentie
• urgentverklaring

Gangbaarheid

• Het woord urgent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "urgent" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  urgent (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɜːdʒənt/

Bijvoeglijk naamwoord

stellend	vergrotend	overtreffend
urgent	more urgent	most urgent

urgent

1. dringend, urgent

Frans

Uitspraak

• Geluid:  urgent    (hulp, bestand)

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	urgent	urgents
vrouwelijk	urgente	urgentes

Bijvoeglijk naamwoord

urgent

1. dringend, urgent