uitwijkeling

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitwijkeling    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·wij·ke·ling

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van uitwijken met het achtervoegsel -ling

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	uitwijkeling	uitwijkelingen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de uitwijkeling m

1. iemand die het land verlaat

   • Een vergelijkbare redenering is in België te horen. Al die ‘uitwijkelingen’ die in België medicijnen komen studeren omdat ze in Nederland zijn uitgeloot, zijn dat wel topstudenten die een verrijking vormen voor de universitaire gemeenschap? En willen ze wel blijven? Het kan ook simpelweg te duur worden. In Zweden is het aantal buitenlandse studenten gekelderd sinds die het volle pond aan collegegeld moeten betalen. 

2. een vluchteling

   • De aanwezigheid van militairen onder de uitwijkelingen veroorzaakte extra complicaties voor het neutrale Nederland. 

Synoniemen

• [1] emigrant, landverhuizer

Antoniemen

• [1] inwijkeling, immigrant

Verwante begrippen

• uitwijkelinge

Vertalingen

    1. iemand die het land verlaat   

Engels: emigrant (en)

Gangbaarheid

• Het woord uitwijkeling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitwijkeling" herkend door:

33 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.