uitwegen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uitwegen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitwegen			uit te wegen
	toekomend		zullen uitwegen uit zullen wegen			te zullen uitwegen uit te zullen wegen
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgewogen			te hebben uitgewogen
	toekomend		uitgewogen zullen hebben			uitgewogen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uitwegend		uitgewogen			ev. weeg uit	mv. verouderd weegt uit	wege uit (bijzin) uitwege
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	weeg uit	weegt uit	weegt uit	weegt uit	weegt uit	wegen uit	wegen uit	wegen uit
verleden (o.v.t.)	woog uit	woog uit	woog uit	woog uit	woog uit	wogen uit	wogen uit	wogen uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitwegen	zult/zal uitwegen	zult/zal uitwegen	zult uitwegen	zal uitwegen	zullen uitwegen	zullen uitwegen	zullen uitwegen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitwegen	zou uitwegen	zou(dt) uitwegen	zoudt uitwegen	zou uitwegen	zouden uitwegen	zouden uitwegen	zouden uitwegen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uitweeg	uitweegt	uitweegt	uitweegt	uitweegt	uitwegen	uitwegen	uitwegen
verleden (o.v.t.)	uitwoog	uitwoog	uitwoog	uitwoog	uitwoog	uitwogen	uitwogen	uitwogen
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitwegen uit zal wegen	zult/zal uitwegen uit zult/zal wegen	zult/zal uitwegen uit zult/zal wegen	zult uitwegen uit zult wegen	zal uitwegen uit zal wegen	zullen uitwegen uit zullen wegen	zullen uitwegen uit zullen wegen	zullen uitwegen uit zullen wegen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitwegen uit zou wegen	zou uitwegen uit zou wegen	zou(dt) uitwegen uit zou(dt) wegen	zoudt uitwegen uit zoudt wegen	zou uitwegen uit zou wegen	zouden uitwegen uit zouden wegen	zouden uitwegen uit zouden wegen	zouden uitwegen uit zouden wegen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgewogen	hebt uitgewogen	hebt/heeft uitgewogen	hebt uitgewogen	heeft uitgewogen	hebben uitgewogen	hebben uitgewogen	hebben uitgewogen
verleden (v.v.t.)	had uitgewogen	had uitgewogen	had uitgewogen	hadt uitgewogen	had uitgewogen	hadden uitgewogen	hadden uitgewogen	hadden uitgewogen
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgewogen hebben	zal/zult uitgewogen hebben	zult/zal uitgewogen hebben	zult uitgewogen hebben	zal uitgewogen hebben	zullen uitgewogen hebben	zullen uitgewogen hebben	zullen uitgewogen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgewogen hebben	zou uitgewogen hebben	zou/zoudt uitgewogen hebben	zoudt uitgewogen hebben	zou uitgewogen hebben	zouden uitgewogen hebben	zouden uitgewogen hebben	zouden uitgewogen hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgewogen worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgewogen				er is uitgewogen
verleden	er werd uitgewogen				er was uitgewogen
toekomend	er zal uitgewogen worden				er zal uitgewogen zijn
voorwaardelijk	er zou uitgewogen worden				er zou uitgewogen zijn
lijdende vorm uitgewogen worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitgewogen worden			uitgewogen te worden
	toekomend		uitgewogen zullen worden			uitgewogen te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		uitgewogen zijn			uitgewogen te zijn
	toekomend		uitgewogen zullen zijn			uitgewogen te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word uitgewogen	wordt uitgewogen	wordt uitgewogen	wordt uitgewogen	wordt uitgewogen	worden uitgewogen	worden uitgewogen	worden uitgewogen
verleden (o.v.t.)	werd uitgewogen	werd uitgewogen	werd uitgewogen	werdt uitgewogen	werd uitgewogen	werden uitgewogen	werden uitgewogen	werden uitgewogen
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitgewogen worden	zult uitgewogen worden	zult uitgewogen worden	zult uitgewogen worden	zal uitgewogen worden	zullen uitgewogen worden	zullen uitgewogen worden	zullen uitgewogen worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitgewogen worden	zou uitgewogen worden	zou/zoudt uitgewogen worden	zoudt uitgewogen worden	zou uitgewogen worden	zouden uitgewogen worden	zouden uitgewogen worden	zouden uitgewogen worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben uitgewogen	bent uitgewogen	bent/is uitgewogen	zijt uitgewogen	is uitgewogen	zijn uitgewogen	zijn uitgewogen	zijn uitgewogen
verleden (v.v.t.)	was uitgewogen	was uitgewogen	was uitgewogen	waart uitgewogen	was uitgewogen	waren uitgewogen	waren uitgewogen	waren uitgewogen
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgewogen zijn	zult uitgewogen zijn	zult uitgewogen zijn	zult uitgewogen zijn	zal uitgewogen zijn	zullen uitgewogen zijn	zullen uitgewogen zijn	zullen uitgewogen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgewogen zijn	zou uitgewogen zijn	zou/zoudt uitgewogen zijn	zoudt uitgewogen zijn	zou uitgewogen zijn	zouden uitgewogen zijn	zouden uitgewogen zijn	zouden uitgewogen zijn