uitvaardigen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uitvaardigen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitvaardigen			uit te vaardigen
	toekomend		zullen uitvaardigen uit zullen vaardigen			te zullen uitvaardigen uit te zullen vaardigen
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgevaardigd			te hebben uitgevaardigd
	toekomend		uitgevaardigd zullen hebben			uitgevaardigd te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uitvaardigend		uitgevaardigd			ev. vaardig uit	mv. verouderd vaardigt uit	vaardige uit (bijzin) uitvaardige
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vaardig uit	vaardigt uit	vaardigt uit	vaardigt uit	vaardigt uit	vaardigen uit	vaardigen uit	vaardigen uit
verleden (o.v.t.)	vaardigde uit	vaardigde uit	vaardigde uit	vaardigde uit	vaardigde uit	vaardigden uit	vaardigden uit	vaardigden uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitvaardigen	zult/zal uitvaardigen	zult/zal uitvaardigen	zult uitvaardigen	zal uitvaardigen	zullen uitvaardigen	zullen uitvaardigen	zullen uitvaardigen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitvaardigen	zou uitvaardigen	zou(dt) uitvaardigen	zoudt uitvaardigen	zou uitvaardigen	zouden uitvaardigen	zouden uitvaardigen	zouden uitvaardigen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uitvaardig	uitvaardigt	uitvaardigt	uitvaardigt	uitvaardigt	uitvaardigen	uitvaardigen	uitvaardigen
verleden (o.v.t.)	uitvaardigde	uitvaardigde	uitvaardigde	uitvaardigde	uitvaardigde	uitvaardigden	uitvaardigden	uitvaardigden
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitvaardigen uit zal vaardigen	zult/zal uitvaardigen uit zult/zal vaardigen	zult/zal uitvaardigen uit zult/zal vaardigen	zult uitvaardigen uit zult vaardigen	zal uitvaardigen uit zal vaardigen	zullen uitvaardigen uit zullen vaardigen	zullen uitvaardigen uit zullen vaardigen	zullen uitvaardigen uit zullen vaardigen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitvaardigen uit zou vaardigen	zou uitvaardigen uit zou vaardigen	zou(dt) uitvaardigen uit zou(dt) vaardigen	zoudt uitvaardigen uit zoudt vaardigen	zou uitvaardigen uit zou vaardigen	zouden uitvaardigen uit zouden vaardigen	zouden uitvaardigen uit zouden vaardigen	zouden uitvaardigen uit zouden vaardigen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgevaardigd	hebt uitgevaardigd	hebt/heeft uitgevaardigd	hebt uitgevaardigd	heeft uitgevaardigd	hebben uitgevaardigd	hebben uitgevaardigd	hebben uitgevaardigd
verleden (v.v.t.)	had uitgevaardigd	had uitgevaardigd	had uitgevaardigd	hadt uitgevaardigd	had uitgevaardigd	hadden uitgevaardigd	hadden uitgevaardigd	hadden uitgevaardigd
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgevaardigd hebben	zal/zult uitgevaardigd hebben	zult/zal uitgevaardigd hebben	zult uitgevaardigd hebben	zal uitgevaardigd hebben	zullen uitgevaardigd hebben	zullen uitgevaardigd hebben	zullen uitgevaardigd hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgevaardigd hebben	zou uitgevaardigd hebben	zou/zoudt uitgevaardigd hebben	zoudt uitgevaardigd hebben	zou uitgevaardigd hebben	zouden uitgevaardigd hebben	zouden uitgevaardigd hebben	zouden uitgevaardigd hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgevaardigd worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgevaardigd				er is uitgevaardigd
verleden	er werd uitgevaardigd				er was uitgevaardigd
toekomend	er zal uitgevaardigd worden				er zal uitgevaardigd zijn
voorwaardelijk	er zou uitgevaardigd worden				er zou uitgevaardigd zijn
lijdende vorm uitgevaardigd worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitgevaardigd worden			uitgevaardigd te worden
	toekomend		uitgevaardigd zullen worden			uitgevaardigd te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		uitgevaardigd zijn			uitgevaardigd te zijn
	toekomend		uitgevaardigd zullen zijn			uitgevaardigd te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word uitgevaardigd	wordt uitgevaardigd	wordt uitgevaardigd	wordt uitgevaardigd	wordt uitgevaardigd	worden uitgevaardigd	worden uitgevaardigd	worden uitgevaardigd
verleden (o.v.t.)	werd uitgevaardigd	werd uitgevaardigd	werd uitgevaardigd	werdt uitgevaardigd	werd uitgevaardigd	werden uitgevaardigd	werden uitgevaardigd	werden uitgevaardigd
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitgevaardigd worden	zult uitgevaardigd worden	zult uitgevaardigd worden	zult uitgevaardigd worden	zal uitgevaardigd worden	zullen uitgevaardigd worden	zullen uitgevaardigd worden	zullen uitgevaardigd worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitgevaardigd worden	zou uitgevaardigd worden	zou/zoudt uitgevaardigd worden	zoudt uitgevaardigd worden	zou uitgevaardigd worden	zouden uitgevaardigd worden	zouden uitgevaardigd worden	zouden uitgevaardigd worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben uitgevaardigd	bent uitgevaardigd	bent/is uitgevaardigd	zijt uitgevaardigd	is uitgevaardigd	zijn uitgevaardigd	zijn uitgevaardigd	zijn uitgevaardigd
verleden (v.v.t.)	was uitgevaardigd	was uitgevaardigd	was uitgevaardigd	waart uitgevaardigd	was uitgevaardigd	waren uitgevaardigd	waren uitgevaardigd	waren uitgevaardigd
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgevaardigd zijn	zult uitgevaardigd zijn	zult uitgevaardigd zijn	zult uitgevaardigd zijn	zal uitgevaardigd zijn	zullen uitgevaardigd zijn	zullen uitgevaardigd zijn	zullen uitgevaardigd zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgevaardigd zijn	zou uitgevaardigd zijn	zou/zoudt uitgevaardigd zijn	zoudt uitgevaardigd zijn	zou uitgevaardigd zijn	zouden uitgevaardigd zijn	zouden uitgevaardigd zijn	zouden uitgevaardigd zijn