uitparkeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitparkeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·par·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  uit bw  en  parkeren ww 

Werkwoord

uitparkeren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitparkeren	parkeerde uit	uitgeparkeerd
zwak -d	volledig

1. een parkeerplaats verlaten

   ▸ Een 44-jarige Rijswijker veroorzaakte woensdagmiddag, om 5 uur een ongeval op de Buziaulaan. De man reed bij het uitparkeren tegen een geparkeerde auto aan en veroorzaakte daarbij schade aan de geparkeerde auto.

   ▸ Een ruzie om een verkeerssituatie betekende voor een stel uit Den Haag een nachtje cel. Het stel kreeg het zaterdagochtend, om half 11 in de Weimarstraat aan de stok met een 39-jarige plaatsgenoot. De man wilde met zijn auto uitparkeren en hinderde daarbij kennelijk de andere bestuurder. Die ‘pikte’ dat niet, stapte uit en bedreigde de 39-jarige man.

Antoniemen

• inparkeren

Gangbaarheid

• Het woord uitparkeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.