uiterste

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uiterste    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ui·ter·ste

Bijvoeglijk naamwoord

uiterste

1. verbogen vorm van de stellende trap van uiterst

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	uiterste	uitersten
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

uiterste

1. datgene wat (tot) het verste gaat

   • Hij ging tot het uiterste en won op het nippertje. 

Gangbaarheid

• Het woord uiterste staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'uiterste' herkend door

100 %	van de Nederlanders
100 %	van de Vlamingen.