uilskuiken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uilskuiken    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˈœʏ̯ɫsˌkœʏ̯kə(n)/, /ˈʌʏ̯ɫsˌkʌʏ̯kə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈœːlsˌkœːkə(n)/

Woordafbreking

• uils·kui·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  uil  en  kuiken  met het invoegsel -s- 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	uilskuiken	uilskuikens
verkleinwoord	uilskuikentje	uilskuikentjes

Zelfstandig naamwoord

uilskuiken o

1. het jong van een uil
2. (fig.) iemand die heel erg dom is

   ▸ Een ander, van dien zelven aart, op een tijd dat'et dapper gevroren had, door de Stad Gent gaande, viel, door de gladdigheid, plotzelijck op zijn Neers neer. Een Uils-kuiken, die't zag, zei tot hem, in't bystaan veeler omstanders, dat hy gevallen was, om dat de straat geen plompe Boerenschoenen verdragen kon.

Synoniemen

• [2] boerenlul, dombo, domkop, dommerik, domoor, drol, droplul, druiloor, eend, eendenkuiken, ei, eikel, ezel, ezelsveulen, flapdrol, gehaktbal, hals, hansworst, jojo, kaffer, kalf, kalfskop, koe, kuiken, kwezel, leeghoofd, minkukel, nitwit, oelewapper, oen, oetlul, oliebol, onbenul, rund, schaapskop, steenezel, stomkop, stommeling, stommerd, stommerik, sufferd, sufkont, sufkop, sufkut, uil, uilenbal, weetniet, zakkenwasser, zultkop

Gangbaarheid

• Het woord uilskuiken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "uilskuiken" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.