Naar inhoud springen

turbulent

Uit WikiWoordenboek
  • tur·bu·lent
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘woelig’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1553 [1]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen turbulentturbulenterturbulentst
verbogen turbulenteturbulentereturbulentste
partitief turbulentsturbulenters-

turbulent

  1. erg onrustig, roerig, woelig
    • Het was een turbulent jaar. 
     Liesbeth heeft een turbulente jeugd gehad en veel meegemaakt, maar iedere keer wist ze zich hieruit te vechten en is ze doorgegaan.[2]
  2. (verkeer) met veel onbedoelde extra beweging, m.n. van vliegtuigen
    • Het vliegtuig maakte een turbulente landing. 

-->

96 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[3]
stellend vergrotend overtreffend
turbulentmore turbulentmost turbulent

turbulent

  1. roerig, turbulent
  enkelvoud meervoud
  mannelijk   turbulent turbulents
  vrouwelijk   turbulente turbulentes

turbulent

  1. roerig, turbulent