triomferen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  triomferen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• tri·om·fe·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zegevieren’ voor het eerst aangetroffen in 1511
• afgeleid van het Franse triompher (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
triomferen	triomfeerde	getriomfeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

triomferen

1. inergatief de overwinning (triomf) behalen of behaald hebben, zegevieren

   • Er werd die dag getriomfeerd. 

Afgeleide begrippen

• triomfator, triomfeerder

Vertalingen

    1.   

Engels: triumph (en) Frans: triompher (fr)

Gangbaarheid

• Het woord triomferen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'triomferen' herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.