trekker

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  trekker    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtrɛkər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• trek·ker

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van trekken met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	trekker	trekkers
verkleinwoord	trekkertje	trekkertjes

Zelfstandig naamwoord

de trekker m

1. (verkeer) vrachtauto die geschikt is voor een oplegger
2. (verkeer), (landbouw) landbouwvoertuig met grote achterwielen, waardoor het landbouwmachines kan voorttrekken

   ▸ Een kleine groep boeren blokkeert woensdagochtend opnieuw een distributiecentrum van ALDI in Drachten. Eén van de ALDI-vrachtwagens buiten de hekken kon door drie trekkers geen kant meer op.

3. mechanisme in schietwapen waardoor het buigen van de wijsvinger leidt tot het lossen van een schot
4. (vogels) vogel die, afhankelijk van het jaargetijde, in ver van elkaar gelegen gebieden verblijft
5. (persoon) iemand die een trektocht maakt, vaak voor een wat langere periode (met bijv. het doel zich uiteindelijk op een verafgelegen plek te vestigen)

   • Als rondreizende trekker kwam ik daar vaker. 

6. Iets of iemand die iets voorttrekt
7. iemand die of iets wat zorgt voor een veel groter aantal bezoekers; ± attractie
8. (huishouden) een rubber veger
9. (economie), (beroep) iemand die een wissel [2] afgeeft
10. (sanitair) onderdeel van bepaalde, vooral wat oudere toiletpotten waaraan na het toiletgebruik moet worden gerukt, zodat de spoelbak leegloopt en de pot schoonspoelt

    • Deze wc heeft een trekker. 

11. (landbouw), (gereedschap) hark voor het bijeenzamelen van aren [1]

Synoniemen

• [2] tractor
• [3] trekvogel
• [6] publiekstrekker
• [9] trassant

Hyperoniemen

• [1] truck, vrachtauto

Hyponiemen

   

aandachtstrekker aandachttrekker bekkentrekker bijstandtrekker carottentrekker cassavetrekker draadtrekker flessentrekker haringtrekker karottentrekker kartrekker keientrekker kiezentrekker klotentrekker kurkentrekker lijsttrekker loontrekker messentrekker muilentrekker pensioentrekker pikkentrekker plantrekker poelietrekker publiekstrekker schoentrekker smoelentrekker sneeuwtrekker stemmentrekker steuntrekker strepentrekker tranentrekker turftrekker uitkeringstrekker wieltrekker

Afgeleide begrippen

• trekkershut, trekkerstent

Vertalingen

    2. een tractor   

Duits: Schlepper (de) m, Traktor (de) m, Trecker (de) m

Spaans: tractor (es) m

Gangbaarheid

• Het woord trekker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "trekker" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈtɹεgʌ /, / tʁagʌ /

Woordafbreking

• trek·ker

Woordherkomst en -opbouw

• Zelfstandig naamwoord: naamwoord van handeling van het Deense woord  trekke ww  met het achtervoegsel -er

Naar frequentie	146883

Werkwoord

trekker

1. zwakke verbuiging tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van trekke

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	trekker	trekkeren	trekkere	trekkerne
genitief	trekkers	trekkerens	trekkeres	trekkernes

Zelfstandig naamwoord

trekker, g

1. een gereedschaap waarmee men iets trekt, bijv. een kurkentrekker

Verwijzingen

• trekker in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈtɹεgəɾ /

Woordafbreking

• trek·ker

Woordherkomst en -opbouw

• Zelfstandig naamwoord: naamwoord van handeling van het Noorse woord  trekke ww  met het achtervoegsel -er

Naar frequentie	1475

Werkwoord

trekker

1. zwakke verbuiging tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van trekke

Zelfstandig naamwoord

trekker

1. nominatief onbepaald mannelijk meervoud van trekk

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	trekker	trekkeren	trekkere	trekkerne
genitief	trekkers	trekkerens	trekkeres	trekkernes

Zelfstandig naamwoord

trekker, m

1. een gereedschaap waarmee men iets trekt, bijv. een kurkentrekker

Afgeleide begrippen

   

avtrekker zn   korketrekker zn   opptrekker zn   rørtrekker zn   skrutrekker zn   stjernetrekker zn   trådtrekker zn

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈtɹεgəɾ /

Woordafbreking

• trek·ker

Werkwoord

trekker

1. zwakke verbuiging tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van trekka

Schrijfwijzen

•  trekkjer ww 

Werkwoord

trekker

1. zwakke verbuiging tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van trekke

Schrijfwijzen

•  trekkjer ww 

Zelfstandig naamwoord

trekker

1. nominatief onbepaald mannelijk meervoud van trekk