trekkar

Nederlands

trekkar

Uitspraak

• Geluid:  trekkar    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• trek·kar

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  trekken ww  en  kar zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	trekkar	trekkarren
verkleinwoord	trekkarretje	trekkarretjes

Zelfstandig naamwoord

de trekkar v / m

1. een kar die door een mens wordt voortgetrokken

   • Een vleugje traditioneel Marokko proef je nog in de grote souk (markt) met maar liefst twaalf ingangen, waar voornamelijk de lokale bevolking inkopen doet. Hoe dichter bij de souk, hoe drukker de activiteiten. Oude, kleine vrachtwagens meters hoog geladen met groenten; versleten fietsen opgetast met pakken muntblaadjes en trekkarren volgeladen met eieren rijden af en aan.  
   • Elektriciteit kunnen ze niet betalen, en daarom branden hier het hele jaar kaarsen. Riskante boel natuurlijk: vorig jaar zomer werd een deel van de krottenhoop in de as gelegd, toen in een van de kamertjes een kaars was omgevallen. Een deel van de bewoners is die klap nog niet te boven, zeggen enkele Tatalonners, en ze wijzen naar een paar ”karitons”, houten trekkarren, langs de straatkant. Ze zijn door gedupeerde gezinnen tot onderkomen gemaakt.  

Hyponiemen

• bolderkar, handkar

Gangbaarheid

• Het woord trekkar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "trekkar" herkend door:

91 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈtɹεgɑɾ /

Woordafbreking

• trek·kar

Woordherkomst en -opbouw

• Zelfstandig naamwoord: naamwoord van handeling van de Nynorske woorden  trekka ww  en  trekke ww  met het achtervoegsel -ar

Zelfstandig naamwoord

trekkar

1. nominatief onbepaald mannelijk meervoud van trekk

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	trekker	trekken	trekkar	trekkane

Zelfstandig naamwoord

trekkar, m

1. een gereedschaap waarmee men iets trekt, bijv. een kurkentrekker