treiteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  treiteren    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈtrɛɪtərə(n)/

Woordafbreking

• trei·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
treiteren	treiterde	getreiterd
zwak -d	volledig

Werkwoord

treiteren

1. (overgankelijk) rottigheid uithalen ten nadele van iemand met het doel diegene dwars te zitten

   Sommige mensen kunnen het niet laten geregeld iemand te treiteren.

Hyponiemen

• wegtreiteren

Afgeleide begrippen

• getreiter, treiteraar, treiterig, treiterij, treiterlijn, treiterschijf

Vertalingen

    1. rottigheid uithalen ten nadele van iemand met het doel diegene dwars te zitten   

Duits: quälen (de) Engels: bait (en), plague (en)

Frans: tarabuster (fr) Spaans: fastidiar (es), molestar (es), cabrear (es), chinchar (es)