transmutatie
Uiterlijk
- trans·mu·ta·tie
- Naamwoord van handeling van transmuteren met het achtervoegsel -atie
- afgeleid van mutatie met het voorvoegsel trans-
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | transmutatie | transmutaties |
verkleinwoord | - | - |
de transmutatie v
- het veranderen van een metaal in een edeler metaal
- de alchemisten geloofden in de transmutatie van lood in goud
- (natuurkunde) (kernfysica) het omzetten van atoomkernen in andere waardoor een ander element ontstaat
- (biologie) veronderstelde geleidelijke overgang tot een hogere soort die volgens sommigen door scheikundige transmutatie zou moeten plaats vinden
1.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord transmutatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.