transitief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  transitief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• tran·si·tief

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘overgankelijk (werkwoord)’ voor het eerst aangetroffen in 1824
• afgeleid van transitie met het achtervoegsel -ief

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	transitief	transitiever	transitiefst
verbogen	transitieve	transitievere	transitiefste
partitief	transitiefs	transitievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

transitief

1. (taalkunde) overgankelijk
2. overdraagbaar

   • In de wiskunde is een binaire relatie R over een verzameling X transitief, als steeds wanneer een element a gerelateerd is aan een element b en element b op zijn beurt weer gerelateerd is aan een element c, dat dan ook element a gerelateerd is aan element c 

Antoniemen

• intransitief

Afgeleide begrippen

• transitiviteit

Verwante begrippen

• [1] actief, passief
• [2] reflexief, reciprook, symmetrisch

Vertalingen

    1.   

Duits: transitiv (de) Engels: transitive (en)

Frans: transitif (fr) Spaans: transitivo (es)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	transitief	transitieven
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

transitief o

Gangbaarheid

• Het woord transitief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "transitief" herkend door:

71 %	van de Nederlanders;
87 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.