traceren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  traceren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• tra·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘nasporen’ voor het eerst aangetroffen in 1901
• afgeleid van het Franse tracer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
traceren	traceerde	getraceerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

traceren

1. overgankelijk de gang of oorsprong van iets nagaan

   • De agenten trachtten het telefoongesprek te traceren, maar daarvoor was het te kort. 

Afgeleide begrippen

• traceerbaar, traceerijzer, traceerwerk, tracering

Vertalingen

    1.   

Frans: tracer (fr)

Gangbaarheid

• Het woord traceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "traceren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.