tollere
Uiterlijk
- tol·le·re
Naar frequentie | 201726 |
---|
tollere
- nominatief onbepaald mannelijk meervoud van toller
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
tollere | tollo | sustŭli | sublātum |
onregelmatig | volledig |