tog

Afrikaans

Bijwoord

tog

1. toch

   «Hy het dit tog nie regtig oorweeg nie. »

   Hij heeft het toch niet echt overwogen.

Deens

[A] Et tog
Een trein

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈtɔˀw /, / ˈtɔw /

Woordafbreking

• tog

Naar frequentie	189

Werkwoord

tog

1. verleden tijd van tage

[A]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	tog	toget	tog toge	togene
genitief	togs	togets	togs toges	togenes

Zelfstandig naamwoord

[A] tog, o

1. (verkeer) trein

Zelfstandig naamwoord

tog, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van tog

[B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	tog	toget	tog	togene
genitief	togs	togets	togs	togenes

Zelfstandig naamwoord

[B] tog, o

1. stoet, optocht, tocht

Afgeleide begrippen

• fakkeltog

Zelfstandig naamwoord

tog, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van tog

Verwijzingen

• tog in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog
  op website:ordnet.dk

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / toːg /

Woordafbreking

• tog

Woordherkomst en -opbouw

• [A] Afkomstig van het Duitse woord Zug
• [B] Afkomstig van het Nederduitse woord toch

Naar frequentie	899

[A] + [B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	tog	toget	tog	toga togene
genitief	togs	togets	togs	togas togenes

Zelfstandig naamwoord

[A] tog o

1. (verkeer) trein

   «Selv de fjerneste egne i Danmark er forbundet med skinner, og danske tog betyder hurtig og behagelig transport mellem regionerne.»

   Zelfs de meest afgelegen gebieden in Denemarken zijn verbonden door rails en Deense treinen zorgen voor een snel en comfortabel vervoer tussen de regio's.

Afgeleide begrippen

• ekspresstog, godstog, høyhastighetstog, lyntog, passasjertog, togkollisjon, togloffer, togpassasjer, togreise, togtragedie, togulykke, togvrak

Zelfstandig naamwoord

tog, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van tog

Zelfstandig naamwoord

[B] tog o

1. stoet, optocht, tocht

   «Studentene gikk i tog til Stortinget.»

   De studenten gingen in een stoet naar het Parlement Stortinget.

Afgeleide begrippen

• 17 mai-tog
• demonstrasjonstog
• fakkeltog
• korstog
• opptog
• sørgetog
• triumftog

Zelfstandig naamwoord

tog, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van tog

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /toːg/

Woordafbreking

• tog

Woordherkomst en -opbouw

• [A] Afkomstig van het Duitse woord Zug
• [B] Afkomstig van het Nederduitse woord toch

[A] + [B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	tog	toget	tog	toga

Zelfstandig naamwoord

[A] tog, o

1. (verkeer) trein

   «Kvar dag reiser 18,5 millionar menneske med tog i India.»

   Elke dag reizen 18,5 miljoen mensen in India per trein.

Afgeleide begrippen

ekspresstog godstog høghastigheitstog lyntog passasjertog

togkollisjon togloffar togpassasjer togreise togtragedie

togulukke togulykke togvrak

Zelfstandig naamwoord

tog, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van tog

Zelfstandig naamwoord

[B] tog, o

1. stoet, optocht, tocht

Afgeleide begrippen

• 17 mai-tog
• demonstrasjonstog
• fakkeltog
• korstog
• opptog
• sørgjetog
• triumftog

Afgeleide begrippen

• fakkeltog

Zelfstandig naamwoord

tog, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van tog

Schots-Gaelisch

Uitspraak

• tʰɔk

	Gebiedende wijs	Naamwoord
	tog	togail v
	Onafhankelijk	Afhankelijk
Verleden tijd	thog	do thog
Toekomende tijd	thogaidh	tog
Voorwaardelijk	thogadh
1e pers enk.	thogainn
1e pers mv.	thogamaid

Werkwoord

tog

1. heffen, opheffen

   «Thog tuinn an cinn.»

   Golven hieven hun koppen op.

2. bouwen, oprichten

   «Thog iad taigh.»

   Ze bouwden een huis.

3. grootbrengen

   «Am fear a thog iad.»

   De man die hen grootbracht.