toef

Nederlands

Kinderkopje met een rechtopstaande toef[1] haar (Cor van Teeseling)

Een moorkop met een toef [2] slagroom

Uitspraak

• Geluid:  toef    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• toef

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘pluk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1605

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	toef	toefen
verkleinwoord	toefje	toefjes

Zelfstandig naamwoord

de toef m

1. een bos(je), pluk(je), tuilt(je), een bosje van iets

   • ze heeft een rare toef haar op haar hoofd 
   • een toefje peterselie 

2. een (grote) klodder

   • een toef slagroom op het roomijs 

Werkwoord

vervoeging van
toeven

toef

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toeven
   

   • Ik toef. 

2. gebiedende wijs van toeven
   

   • Toef! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toeven
   

   • Toef je? 

Gangbaarheid

• Het woord toef staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "toef" herkend door:

85 %	van de Nederlanders;
66 %	van de Vlamingen.