temere
Uiterlijk
- IPA: /te.ˈmeː.re/
- te·me·re
- Van het Latijnse timere ("vrezen").
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | onvoltooid deelwoord |
voltooid deelwoord |
| temere |
temente |
temuto |
| tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
toekomende tijd |
| temo |
temevo |
temerò |
| volledig | ||
temere
- overgankelijk vrezen, bang zijn (voor/dat)
- «Luigi temò che la sua amante non sarebbe venuta.»
- Luigi was bang dat zijn geliefde niet zou komen.
- «Luigi temò che la sua amante non sarebbe venuta.»
- avere paura (di)