(huishouden) een bel waarmee men het personeel kon laten weten dat men ze nodig had aan tafel
Van haar nichtje Anuska kreeg Leny van der Borgt-Martens een klein tafelbelletje uit Zwitserland. „Dat is de start geweest van mijn verzameling, die nu 150 verschillende tafelbellen uit binnen- en buitenland betreft”, schrijft zij. [2]
Hier staat een statussymbool, een sieraad en een hulpstuk in het huishoudelijk functioneren van de paus: de tafelbel. Tot niet heel lang geleden had ieder huishouden van hogere klasse waar personeel rondliep een tafelbel, en lieten families vaak gepersonaliseerde bellen maken met familiewapens en namen erin. [3]