syncline
Uiterlijk
- syn·cli·ne
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | syncline | synclines synclinen |
verkleinwoord | synclinetje | synclinetjes |
- (geologie) een plooi in een gesteentelaag, waarbij het materiaal aan de binnenkant van de plooi jonger is dan dat aan de buitenkant
- Het woord 'syncline' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.