surprendre

Frans

Uitspraak

• Geluid:  surprendre    (hulp, bestand)
• IPA: /syʁ.pʁɑ̃dʁ(ə)/

Woordherkomst en -opbouw

• Ontwikkeld uit Oudfrans sorprendre “verrassen”, “overnemen, in bezit nemen”, “inhalen”.
• Afgeleid van prendre “nemen” met het voorvoegsel sur-.

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
surprendre	surprenais	surpris m, surprise v
derde groep	volledig

Werkwoord

overgankelijk surprendre

1. verrassen
2. (iets onverwachts) overvallen
3. betrappen (op een compromitterende situatie)
4. misbruik maken (van iemands vertrouwen, het geloof in iemand)

   «Il a surpris la religion de ses juges.»

   Hij heeft misbruik gemaakt van het vertrouwen van zijn rechters.